Wielu rodziców na całym świecie zmagają się z trudnościami wychowawczymi, związanych między innymi z zaburzeniami zachowania u ich dzieci. Jednym z tych zaburzeń jest ADHD (z ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder), które często jest przyczyną trudności w szkole, problemów emocjonalnych i relacyjnych. Niestety, wokół ADHD krąży wiele mitów i nieporozumień, które dodatkowo utrudniają zrozumienie i skuteczne zarządzanie tym zaburzeniem. Jednakże, warto zaznaczyć, że czasami przyczyny problematycznego zachowania dzieci mogą leżeć gdzie indziej.
Poznajmy historię Debbie i jej syna Joe. Debbie przez długi czas próbowała wyjaśnić nadpobudliwość i trudności w zachowaniu Joe poprzez przypisanie mu ADHD. Wierzyła, że jest to jedynie etap, który syn wkrótce przeminie. Jednak z czasem zachowanie chłopca stawało się coraz bardziej trudne do kontrolowania i wymagało specjalnej interwencji.
Debbie, mając czworo dzieci, doświadczyła największych problemów właśnie z 9-letnim Joe. Początkowo zauważyła, że chłopiec pluje, używa wulgaryzmów oraz ciągnie i rzuca przedmiotami. W miarę upływu czasu, sytuacja stawała się coraz bardziej niebezpieczna, gdy Joe zaczął bić matkę. Przerażona i bezradna, 36-letnia kobieta opowiedziała swoją historię w programie śniadaniowym, błagając o pomoc. Jednym z momentów, który wstrząsnął publicznością, było wyznanie Debbie, że jej syn groził jej nożem. Przemoc, której doświadczała od własnego dziecka, doprowadziła ją do stanu lęku i dezorientacji.
Wielu obserwujących szybko zauważyło, że problem nie leży jedynie po stronie samego dziecka, ale także w podejściu matki. Okazało się, że Debbie nie narzucała żadnych granic swojemu synowi. Nie stosowała żadnych konsekwencji ani nie podejmowała pracy behawioralnej, która mogłaby pomóc Joe w nauce właściwego i nieagresywnego zachowania. Dopiero po wielu latach desperackich prób Debbie zwróciła się o pomoc do specjalistów.
W ramach programu pomocy dla rodzin z dziećmi z ADHD, Debbie znalazła psychoterapeutę, który podjął się pracy z 9-letnim Joe. To był ważny krok w drodze do zrozumienia i zarządzania trudnościami, z jakimi się borykał. Terapeuta mógł pomóc zarówno Joe, jak i jego matce w zrozumieniu przyczyn i skutków ADHD oraz dostarczyć narzędzi i strategii, które mogłyby pomóc w poprawie zachowania chłopca.
Podczas terapii psychologicznej, Debbie i Joe odkryli wiele istotnych informacji na temat ADHD. Okazało się, że zaburzenie to nie jest tylko przejściowym etapem dzieciństwa, który z czasem przeminie. To stan neurobiologiczny, który wpływa na funkcjonowanie mózgu i ma trwały charakter. Joe miał trudności z koncentracją, kontrolą impulsów i regulacją emocji – typowe objawy ADHD.
Terapeuta wspólnie z Debbie i Joe pracował nad określeniem jasnych i spójnych granic, które były potrzebne w domu. Wprowadzenie systemu nagród i konsekwencji pozwoliło Joe na lepsze zrozumienie, jakie zachowania są akceptowalne, a jakie nie. Dodatkowo, przeprowadzono trening umiejętności społecznych, który pomógł chłopcu radzić sobie z emocjami i nawiązywać zdrowe relacje z innymi.
Ważnym elementem terapii była również edukacja dla Debbie. Kobieta musiała zrozumieć, że konsekwencje i jasne granice są kluczowe dla dziecka z ADHD. Musiała nauczyć się zarządzać własnymi emocjami i radzić sobie w trudnych sytuacjach, aby lepiej wspierać Joe w procesie zmiany. Terapeuta udzielał jej wsparcia, wskazówek i strategii, które miały na celu zwiększenie jej pewności siebie jako rodzica.
Podczas całego procesu terapeutycznego, Debbie i Joe poczuli ulgę. Stopniowo, dzięki systematycznemu podejściu, cierpliwości i zaangażowaniu, zachowanie Joe uległo znacznej poprawie. Chłopiec nauczył się lepiej kontrolować swoje impulsy, koncentrować się na zadaniach i radzić sobie z trudnościami emocjonalnymi. Ponadto, więź między matką a synem uległa wzmacnianiu, gdyż Debbie zaczęła w pełni rozumieć, że jej wsparcie i konsekwencje są niezwykle istotne dla rozwoju Joe.
Historia Debbie i Joe pokazuje, że ADHD nie jest tylko wymówką dla trudnego zachowania dziecka. To rzeczywiste zaburzenie, które wymaga odpowiedniego zrozumienia i interwencji. Bez wsparcia i odpowiednich narzędzi, trudno jest dziecku z ADHD rozwijać się prawidłowo i radzić sobie w codziennym życiu.